Origen: Grecia, Atenas, Lamia
Formados: 2018
Estilo: Black
Temática: Depresión, existencialismo, muerte y nihilismo
Enlaces: Bandcamp, deezer, facebook, instagram, Moeror y spotify
Miembros:
- Giannis A. Guitarra
- Kostis P. Guitarra
- Nodas Z. Bajo
Discografía:
- Sag EP 2019
- The Ghosts of Amour Propre CD 2020
- Moeror / Human Serpent / Kvadrat Split 2021
- All That We Seem CD 2022
THE GHOSTS OF AMOUR PROPRE (2020)
Esta nueva banda griega entrega su primer larga duración en cuyo line-up podemos encontrar X. que también forma parte de los griegos Human Serpent. El álbum arranca en sus comienzos con un sonido que nos hace pensar en un black metal bastante influenciado por la vena más tradicional del género pero no pasará mucho tiempo hasta que nos demos cuenta que su propuesta va un paso más allá. Pronto el sonido comienza a dar muestras de cierto tono de experimentación con la inclusión de algunos sintetizadores y ciertas estructuras que recuerdan al jazz, cobrando mayor protagonismo a lo largo del álbum estilos como el rock y sobre todo elementos progresivos. El álbum juega con diferentes intensidades y resulta bastante dinámico en estos aspectos, es capaz de rugir con fuerza con riffs incendiarios que ceden rápidamente su protagonismo a instrumentos como el bajo que añade y remarca un tono de pesadumbre que nos hace pensar en la muerte o la depresión. Algo parecido sucede con la betería, capaz de galopadas incendiarias, sumergiéndose en la velocidad y contundencia de la propuesta, para a renglón seguido bajar el ritmo y mostrarse mucho más emotiva si cabe. Las voces se sumergen también en una vorágine de velocidad, sonando agresivas y enojadas, perfectamente encuadradas en al atmosfera oscura, densa y melancólica que logra trasmitir la música de este "The Ghosts of Amour Propre." (7,7).
1. Urban Nihilism 04:17
Ξεθωριασμένες εικόνες παρακμής,
ανούσια φώτα, η γύμνια της ψυχής.
Παλιές φωτογραφίες μιας άλλης ζωής,
μέσα στο σκοτάδι, η μοναξιά της ύπαρξης.
Γαμημένες σκέψεις με τάσεις φυγής,
σκονισμένες νοσταλγίες πνιγμένες σε συντρίμμια.
Είναι μοναδική αυτή η ζωή,
δεν νοιώθω κομμάτι της κοινωνίας αυτής.
Δεν σας αναγνωρίζω τίποτα,
γιατί έχω τα όνειρα μου ως κυρίαρχη επιλογή.
Σας σιχαίνομαι, σας μισώ,
έχω τους δικούς μου κανόνες εγώ.
2. The Ghosts of Amour Propre 04:42
Στέμματα νεκρών "εγώ"
θρέφουν την πείνα υποσυνείδητων.
Στις στάχτες χιλιάδων θεών
γεννιούνται οι τυφλοί προφήτες τους.
Υπόδουλοι ακόλουθοι,
πιστοί στης ζωής την Άβυσσο,
ψάχνουν για έναν Παράδεισο,
αλλά όλοι φοβούνται τον Θάνατο.
Αν υπήρχε υπέρτατο όν δεν θα έκανε ποτέ τον άνθρωπο.
3. Others 05:39
Με χέρια γδαρμένα, χτίζουν ερείπια
με σάρκες από το σώμα της γης.
Μέσα της ρέει σαν άβυσσος η ατόφια σιωπή τους.
Τα αποφάγια θεών, έγιναν χώμα στον καμβά της ψυχής τους.
Οι ορδές εκείνων που ακολουθούν την τυφλή λογική τους
και μέσα σε στάχτες αναζητούν το νόθο παιδί τους.
4. Time's Diadem 06:11
Τις σάπιες σάρκες του αιωνίου τέλους,
μετράνε οι δείκτες του Δαίμονα-Χρόνου.
Του απείρους ανωτέρου και του απείρους απύθμενου.
Είναι ο Χρόνος που θρέφει τον Θάνατο.
Είναι ο μόνος που δεν γυρίζει πίσω τη ζωή.
Όλοι είμαστε περαστικοί και Αυτός αγκαλιάζει τη Γη.
Είναι το νήμα κάθε ζωντανής ύπαρξης.
Είναι κομμάτι ανάμνησης,
ανάμνησης μοναδικής.
Θραύσματα μιας άλλης ζωής,
είναι αγκάθια μέσα της.
5. Janus-faced Messiah 05:08
Ψυχωτικός αλλά και μοναδικός
Λυτρωτικός αλλά και νεκρός
Εθιστικός αλλά και εφήμερος
Νοσταλγικός αλλά και λησμονικός
Μολυσμένος από το δικό του εαυτό
Βυθισμένος στον πάτο των δικών του βυθών
Είναι ο κόσμος των δικών του σκιών
Είναι χαμένος στα μονοπάτια των δικών του λαβυρίνθων
Αυτός είναι οι μέρες που σέρνονται σαν χρόνια
και όλα γίνονται απώλεια.
Οι εαυτοί του είναι πιόνια
και θρέφουν την κάθε του αρρώστια.
Αυτοεξόριστος σε υποσυνείδητα υπόγεια
αντικρίζει τα δικά του δαιμόνια.
Έχουν σώματα με σάπια εντόσθια
και στόματα με σάπια δόντια.
6. Youth in Naphtha 04:36 instrumental
7. Cluster of Trillion Egos 06:05
Προφήτες της απελπισίας, που δίδαξαν το ανθρώπινο ον,
πουλούσαν αισιοδοξία, προσκυνώντας τον πεσιμισμό.
Θα φέρουν τον νεκρομεσσία, με ήθος πανηγυρικό,
θα είναι η αφετηρία τον Θάνατο να κάνουν πειρασμό.
Άνθρωποι άπληστοι βάλανε την ψυχή τους σε μηχανή
για να γίνουν απέραντοι, αυτοσκλαβωθήκαν για να γίνουν Θεοί.
Εργοστάσια παρακμής γέμισαν με τάφους όλη την Γη.
Δούλοι για ένα κομμάτι ψωμί και ότι μυρίζει θάνατο το λένε ζωή.
36:38
No hay comentarios:
Publicar un comentario