GÖKBÖRI

ERLIK (2017)

La irrupción en la escena black hace unos cuatro años con su álbum debut, supuso la inclusión de un nuevo grupo con tintes thrash y rock que no hacían ascos a dejarse influenciar y tratar en sus letras temas relacionados con la mitología y la tradición de su Turquía. Sin lugar a dudas este tiempo entre ambos lanzamientos les ha servido para profundizar en su propuesta, los elementos relacionas con la mitología y las tradiciones turcas se va colando en las letras de los temas, realmente alcanzando cotas de elaboración y de estudio de las tradiciones muy importante. Por otra parte Gökböri nunca le han echo ascos a un sonido clásico dentro del black metal con fuertes influencias thrash o incluso rock, que buscan sus orígenes en el sonido de comienzos de los noventa, teniendo como referencia a Celtic Frost o Venom entre otros. Estas influencias se hacen más patentes en "Erlik", demostrando que hoy en día es posible todavía ofrecer un buen álbum que se colaría en la escena de finales de los ochenta, comienzos de los noventa y no desentonaría. El trabajo de Jesse Haff a la batería es un pilar fundamental en la orientación del sonido de este álbum y buena parte del merito del mismo recae sobre él. No hay que olvidar tampoco el papel desempeñado por el fundador de la banda, Emre Balık, que ha desmostado una vez más lo que es capaz de ofrecer a las seis cuerdas, desgranando esos riffs mezcla de thrash, rock y punk, pero sobre todo se sigue erigiendo en un vocalista fundamental, fíjate que por momentos se me ha venido a la cabeza Lemmy, dotando a las composiciones de carácter y como nexo fundamental entre esa parte pagana o tradicional de la música de la banda con la otra vertiente más thrash, black. Sin lugar a duda estamos ante un álbum elaborado, tal vez de sonido sencillo, pero que gustará, sobre todo por ese sonido casi que cazalloso y sucio. (8).

Hammer Müzik

1. Tamuya 03:29

   Boynuzun gölgesi altında 

Yer ile gök arasında 

Yaşayan ölüler birçoğunuz 

Yaşam denilen anlamsızlıkta 

Bey olmak varken yedi kat altta 

Mankurt olmuşsun tanrınıza 

Toybadımdasınız hepiniz 

Alıs Yer'den uzaktasınız 

Görkemli tapınaklar yapıp 

Sisli örgölerde oturursun 

Bey olmak nedir bilmeden 

Köle olmuşsunuz taptığınıza 

"Kalgançı çak geldiğinde 

Kara toprak odla yandığında 

Demir üzenginin dibi delinir 

Deniz çalkalanır gibi görünür 

Denizin dibinden dokuz ayrı taş çıkar 

Dokuz yerinden yarılır 

Dokuz yerden dokuz sandık çıkar 

Her sandıktan dokuz kişi çıkar 

İkisi başkan olur 

Onların atları sarı olur 

Ön ayakları kılıç olur 

Kuyrukları keskin olur" 

Erlik'e uyanlar 

Tamuya!

2. Yelbegenler Yüresi 04:22

  Savaş bitti 

Kan renginde gökyüzü 

On binler yatmakta 

Damla kan yok yerde 

Eski, yeni tanrılar 

Ne yerde, ne gökte 

Ne de yeraltında burada 

Akacak olan kan içilmiştir çoktan 

Yelbegenler yüresinde 

Demir komus 

Üflendi dokuz dilde 

Kanın ve tinindir 

Onların istediği 

Eski, yeni tanrılar 

Ne yerde, ne gökte 

Ne de yeraltında burada 

Akacak olan kan içilmiştir çoktan 

Yelbegenler yüresinde 

Bakır-sukımı 

Bugün daha da bir parlak 

Erklig’e göz kırpıyor 

Yıldızlar teker teker sönüyor

3. Karabasanlara Dönüş 03:24

Bizden yeyler suyla yaşıttır 

Ödden önce, evren kadar eski 

Kargaşayla karanlık heryerde 

Gündüzler oldu gece 

Dönergeler, dönüşmüşler 

Kişioğluna, hayvana 

Obur kan somurur 

Ölümü beğenmez Hortlak 

Kör olsalarda orada 

Geceleri görür burada 

Saklan, gizlen 

Sisli, puslu 

Düşüncelerin ardına 

Kaçacak delik yok 

Gündüz gözü gördüklerinden onlar 

Saklan, gizlen 

Sisli, puslu 

Düşüncelerin ardına 

Boyut ayrımı artık yok 

Gündüz gözü gördüklerinden onlar 

Karabasanlara dönüş 

Fısıltılar oldu çığlık 

Karabasanlara dönüş 

Sessizlik kalmadı

4. Gökten Gelen Tuğ 04:34

  Kazanmak için 

Dolunayı bekle 

Pusuya yat 

Ayça ile 

Üç kez diz vur 

Kün Tengri'ye 

Kut verir Altın Dağ çevresinde 

Körügme Kün tengri 

Körünügme Ay tengri 

Siz bizni küzeding 

Sağ kanatta güneşi 

Sol kanatta ayı 

Tutar Gök Kartal 

Yan yana durur 

At ile boğa 

Tek gözlü bilge 

Yansır sancağa 

Sanırsın 

Kan rengidir 

Oysa o 

Gök gibidir 

Sağ kanatta güneşi 

Sol kanatta ayı 

Tutar Gök Kartal 

Demir Kazık kendisi yıldız 

Ay Ada'nın ışığı sonsuz 

Gökten gelen tuğ 

Biri gören, öteki kör gözü 

Duyuldu temir kopuz 

Gökböri'nin ışığı essiz 

Gökten gelen tuğ 

Biri gören, öteki kör gözü

5. Erlik 05:39  

Derin suların iyesi 

Gönderdi 43 etkeri 

Tinler teker teker tamuya 

Yeraltının beyi Erlik 

Ölüm bize tek gerçeklik 

Uçuk tındı bıçıp salgan 

Ölöttön tın algan 

Kurtuluş yoktur bundan 

Kara Kütük'te buluşurlar 

Bir kapıya bakarlar 

Daha yakındır O, tanırsan sen 

Tanıyıp bilmediğin yakın bir kişiden 

Dön bak içine, karanlığın dibine 

Göreceksin gölgesini O'nun 

Ta kendisidir kişioğlunun 

İyi ile kötünün ötesinde 

Bilinen öğretilerin dışında 

Toybadım - geçiş yok, dönüş yok 

Duyutba - kapar, tutar, yutar 

Çamçağı olacaktır kafatasları! 

Kargaşalar yaratan 

Vur çekicini örse 

Yılan, akrep, bükeler 

Sıra geldi körmöslere 

Toybadım - geçiş yok, dönüş yok 

Duyutba - kapar, tutar, yutar 

Çamçağı olacaktır kafatasları! 

Daha yakındır O, tanırsan sen 

Tanıyıp bilmediğin yakın bir kişiden 

Dön bak içine, karanlığın dibine 

Göreceksin gölgesini O'nun 

Ta kendisidir kişioğlunun

6. Körmösler Görmezler 02:27

 Uzun uzun baktığında 

Karanlıkta bir oda 

Oynayan gölgeler 

Biçim alan eller 

Sol omuzdadır 

Üste çöken ağırlık 

Yanıbaşındadır 

9 kattan gelen varlık 

Körmösler görmezler! 

Körmösler görünmezler! 

Yegler! 

Aldaçılar! 

Albıslar! 

Karanlık çöktüğünde 

İki ay göründüğünde 

Kuzeye doğru baksan 

Yaygaraya başlarsan 

Göremezsen bile 

Soğuk rüzgar yüzünde 

Tinin ayrılır senden 

Sor bunu sen yegden 

Körmösler görmezler! 

Körmösler görünmezler! 

Yegler! 

Aldaçılar! 

Albıslar! 

Ara ara sustuğunda 

Sessizliği duyduğunda 

Sana bakan yüzler 

Biçim almış bedenler 

Her yerindedir artık 

O hissettiğin ağırlık 

Sandın mı ki bitmişti? 

Dört bir yanın çevrili

7. Ben, Ang 05:19

Kamların davulları susmuş Işığın içinde böri Göremez olmuşlar O’nu Göğün çökmesi mi gerek? Yanlış tanrı yamanmış Dağa, taşa, denize Altıncı kattan bakmakta Gök sakallı boğa, Ay Ada Ben, ang Tur kağan Tek boynuzu devirmişim Özgür kılmışım sizi Asırlar geçmiş, köle olmuşsunuz yine Boynuzsuza Buyruğum biline! Yıldırımlar düşe Yerler yarıla Kızıl çıka Buyruğum biline! Öl! Gök rengi yüzüm, börininkidir sırtım Ay’ın oğluyum, ışıktan doğmayım Kılıcımı çıkardım kınından Tek başıma da olsam ordumda Gök rengi yüzüm, börininkidir sırtım Ay’ın oğluyum, ışıktan doğmayım Keseceğim başını onun Keseceğim başlarını ona kulluk edenlere Buyruğum biline!   

8. Çift Başlı Kartal 03:56

Sekiz köşeli yüzey 

Ortada, kıyıda dağlar 

Denizler çevirmiş dört yanı 

Ölümdür burdan tek çıkış yolu 

Çift başlı kartal 

Demir Kazık'tan sarkar 

Çift başlı kartal 

Göğün kapısını tutar 

Çift başlı kartal 

İnsin yıldırımlar 

Uçsuz bucaksız bir dam 

Kaplamış tüm yeri ve göğü 

Kanatlarla kapalı kapısı 

Ölümdür burdan tek çıkış yolu

  33:10