miércoles, 20 de octubre de 2021

LÓSTREGOS

 


Origen: España, A Coruña

Formados: 2014

Estilo: Black metal melódico, pagan

Temática: Cultura y folklore gallego

Enlaces: Bandcampfacebookinstagramspotify y youtube

Miembros: 

  • A. Ffynidwydeen Batería
  • C. Lukwos Bajo y voces
  • I. Endv Guitarra, voces
  • J. Ur Guitars
Discografía:

  • Alzamento no norte EP 2016
  • Lendas Baixo o Luar CD 2017  
  • Onde Calan os Corazóns, Ruxen as Pedras CD 2021

ONDE CALAN OS CORAZÓNS, RUXEN AS PEDRAS (2021)
Segunda entrega para los gallegos que si cabe logra superar su anterior lanzamiento. Con un álbum de cuatro temas y más de cuarenta minutos, enfrascados en una temática que gira en torno a la mitología galaica al tiempo que entregan un sonido de base black pagan melódico pero que se les antoja como corto en su definición. El conjunto del álbum suena soberbio y si estas buscando esa combinación de black metal de corte pagano, repleto de melodías y sin descarar hasta un cierto carácter épico desde luego que este es tu álbum. Sin embargo "Onde Calan os Corazóns, Ruxen as Pedras" ofrece un sinfín de influencias y cambios de intensidad perfectamente engranados que acaban por sonar del todo fluidos y de forma compacta. La extensión de lo temas permite que su música nos traiga reminiscencias al heavy clásico, por que no al rock también, un cierto regusto a thrash o elementos que no desentonarían en un estilo como el doom, me atrevería incluso a decir que hay secciones más directas que beben directamente del black/death y sin olvidarnos por supuesto de ciertos arreglos de procedencia folk que logran ofrecer un atmósfera fría, lúgubre y pagan perfectamente enraizada en los paisajes brumosos de su tierra. Un trabajo arriesgado en si mismo, cuatro temas y más de cuarenta minutos de duración saliendo airoso de lo envite no está al alcance de todos, sin embargo Lóstregos ofrece un sonido que fluye perfectamente, sin caer en registros forzados ni incensarios, con una base definida en sonido que no pierde oportunidad de incorporar elementos de estilos más clásicos, siempre dentro una vertiente que no pierde de vista el tono melódico en los riffs, al tiempo que cuenta con un cuidado apartado vocal, ofreciendo en líneas generales un completo trabajo de black melódico y pagan metal. (7,9). 




1. Deidades da Noite / Ritos de Morte 08:09
  TARANIS! ESUS! TEUTATES!
Ritos de Morte!

Ofrenda de ósos no luscofusco
Sacros cumios de venerábeis pedras
Acollen a chegada da maxestuosa néboa
En véguedo sosego
Pósase a aveseda melodía do moucho

Ciclópeas moas agardan con secura
O sangue dos inviolabeis ritos
Ca arribada da bocanoite

Perecedoiro coiro únese
Co crepitar do antergo lume

Sapiento varelo terma a sombra do ser
De baleira existencia errante
Fía o simbolizar de distantes ecos
Ao linde do outeiro

O sangue dos inviolabeis ritos
Camiña connosco na arribada da bocanoite

TARANIS! ESUS! TEUTATES!
Ritos de Morte!
2. Lamentos no Medulio 14:53
Confinados nun reduto No santuario dos devanceiros Resistimos na coriscada foresta Contra o imperio que impón As cadeas da represión Baleiros discursos de ambición e conquista Empurran e arrastran ó rebaño Vermes que se retorcen consumidos En despiadadas alburgardas Baixo as ás da aguia Que todo cubre O ollo fixa á presa Máis o xabaril da súa vontade é o dono ¡É o escudo que reflicte ao pobo! En verde chan o valor do ouro vale cinza Nestes montes forxamos a lenda Susurro do texo adormece os sentidos No verde chan o valor do ouro vale cinza Con agarimo lembramos a brétema Que acompaña as nosas ialmas De camiño a súa morada Máis o xabaril da súa vontade é o dono ¡É o escudo que reflicte ao pobo! No verde chan o valor do ouro vale cinza Do sangue das árbores Do sangue das pedras Cóbado a cóbado cos meus irmáns Berramos xuntos, ¡NUNCA MÁIS! 
3. O Meigo das Pedras 08:48
  Viaxeiro errante
Fillo da nai Terra
Abandono o mundo
Pra atoparme co planeta

Feitío do mar
Pra por sempre me atrapar

Na fin do mundo rompe
O feitío do mar
Onde as ondas van morrer
Pra por sempre me atrapar

Na maxia das pedras
Encontrei a miña lingua
Atlántica beleza
Compaña na vida, ledicia na ialma

Máis a negra Morte
En escuro presaxio
Invade os meus soños
Cal xigante cetáceo

A gran boca negra
Con implacabeis fauces
Devora a pulcra pedra
Na máis macabra das realidades

Desolación e rendición
Ialma rota, soidade no corazón
Abandono este mundo, meu mundo!
As ondas reflectirán o meu espírito
Coma o luar no plenilunio
4. Bisbar que Emana do Ventre da Terra 13:42
   Do ventre da terra
Naceu unha lenda
Refuxo de impías hostes
Arreguiza as verbas dos devanceiros

En artergos tempos
Erguíanse torres frías
Entregadas aos envites do vento

Repletas de baleiras riquezas
Anhelo do cabaleiro guerreiro
Ignorantes da belbade da bisbarra

A corredoira do monte
Desvelou a apariencia dun conde
Coa única arela
Da verdaira alfaia
De longos cabelos

Novas voaron en ás de corvos
Até chegar a oídos malévolos
Coa codiza nos ollos
Escuras nubes marcharon con aires de contenda

Nun cerco de morte
Mensaxe de veleno
Chegou aos muros do castelo
Ogoiro de óbito no manto do baluro

Avaricia dun perverso diaño
Desafiada pola nobre aparencia
De quen ama a súa terra

Avaricia do perverso diaño
Sangrou a través do campo
Non sen antes soltar podente meigallo

Que tan fermosas columnas de blanca pedra
Sepultadas baixo enxebre chan
Sucumbiron ao trebón e alustro
A compaña da noite garda as súas portas
Agardando lenes hálitos que alimentan
Os mitos en cavernas
  45:32





Slipcase. Includes 4-page booklet.





No hay comentarios:

Publicar un comentario